Με αφορμή την εργασία για τη Heineken και το σλόγκαν που η εταιρία έχει βρει για να προσεγγίσει τους πελάτες της «πίνουμε υπεύθυνα και με μέτρο» αναπτύχθηκαν κάποιοι προβληματισμοί για το που τελικά μπορεί να μας οδηγήσει μια τέτοια στάση.

Η στάση αυτή έρχεται ως μια “political correct” στάση της βιομηχανίας απέναντι στο απευθυνόμενο κοινό της (τους νοιάζεται και δεν θέλει να πάθουν κακό).

Μια τέτοια στάση φαίνεται να είναι θετική και επιθυμητή. Ποιες είναι όμως οι προεκτάσεις της σε κοινωνικό και ατομικό επίπεδο;

Βρισκόμαστε σε μια εποχή όπου οι δυτικές κοινωνίες λόγω έλλειψης ιδεολογικού αντίβαρου στον καπιταλισμό δημιουργούν διάφορα μορφώματα υιοθετώντας μια “political correct” στάση απέναντι σε μείζον κοινωνικά θέματα όπως π.χ. η θρησκεία (βλέπε την αντιμετώπιση συμβόλων πίστης μαντίλα, σταυρός), υγεία (απαγόρευση καπνίσματος σε δημόσιους χώρους) κα.

Οι στάσεις των κοινωνιών θα μπορούσαμε να πούμε ότι είναι ορθή, καθώς σκοπός των μέτρων που λαμβάνονται είναι η προστασία των μειονοτήτων αλλά και διάφορων άλλων ευπαθών κοινωνικών ομάδων.

Όμως, ο τρόπος με τον οποίο γίνονται και η αφορμή για την οποία λαμβάνουν χώρα διάφορα μέτρα, έχουν σαν αποτέλεσμα τον περιορισμό των ελευθεριών της κυρίαρχης κοινωνικής ομάδας ακόμα και τον περιορισμό των προσωπικών ελευθεριών του ατόμου.

Ο σύγχρονος άνθρωπος στις δυτικές κοινωνίες φτάνει να χάνει τον έλεγχο και την κυριαρχία που έχει ο ίδιος στο σώμα του και στον επιλεγμένο τρόπο ζωής του. Φαίνεται λοιπόν να χάνεται ένα από τα σημαντικότερα αγαθά που μας άφησε ο προηγούμενος αιώνας μέσω των κοινωνικών διεκδικήσεων, αυτό του αυτοελέγχου και αυτοπροσδιορισμού του ατόμου μέσα από υγιή κοινωνικές διεργασίες.